Recensie: Broer van Esther Gerritsen
Recensie: Broer van Esther Gerritsen
Afgelopen maart kreeg ik voor mijn verjaardag het Boekenweekgeschenk van 2016; Broer van Esther Gerritsen. Normaliter ben ik geen fan van korte verhalen, ik mis dan vaak verdieping en details in de personages of wil veel meer details weten dan er worden beschreven. Ik was benieuwd of dit ook bij dit boek het geval zou zijn, daarom had ik het boek op mijn TBR van april gezet. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.
“Oliva krijgt een telefoontje van haar broer Marcus. Zijn been dreigt te worden afgezet. Marcus en Olivia zien elkaar zelden, maar de amputatie raakt Olivia onverwachts, alsof het haar eigen been is dat ze verliest. Ze laat alles uit haar handen vallen in een hopeloze poging haar broer te redden. Maar het is de vraag of hij degene is die redding nodig heeft…”
Eerste indruk
Ik was aangenaam verrast. Ondanks het feit dat het een kort verhaal is, heb ik het verhaal met plezier gelezen en ging ik er doorheen als een sneltrein. De schrijfstijl is prettig en de dialogen zijn mooi. Esther Gerristen gebruikt korte zinnen en de gebeurtenissen zijn vanuit het perspectief van één personage beschreven, dat maakt het boek makkelijk leesbaar. Ze schrijft duidelijk naar een ontknoping toe en dat zorgt ervoor dat je nieuwsgierig blijft.
Wat ik ervan vond
Hoofdpersonage Olivia, moeder van twee zoons van veertien en zestien, echtgenote en financieel directeur van een handel in serviezen. Dit bedrijf is jarenlang door een familiebedrijf gerund en moet nu worden gered uit een financiële malaise. Als echtgenoot en moeder, maar ook als zus denkt Olivia dat ze weet hoe anderen denken, en als anderen dat volgens haar niet goed af gaat dan denkt ze voor anderen. Zo draait alles in het gezin zoals zei dat wil en zorgt ze dat presentaties op werk altijd door haar worden gehouden. Dat ging eigenlijk altijd goed en Olivia is dan ook niet anders gewend dan dat alles loopt zoals het in haar hoofd gepland is. Na de operatie komt Marcus, de broer van Olivia bij haar en haar gezin in huis. In Olivia haar ogen gaat dit eigenlijk ten koste van haar werk en gezin. Toch is ze niet in staat Marcus los te laten, langzamerhand wordt duidelijk dat haar gezin gek is op Marcus en dat Olivia eigenlijk het probleem vormt voor de ongeregeldheden in het gezin. Sterker nog: Marcus zorgt ervoor dat de anderen weer beter in het leven komen te staan. Olivia vind het moeilijk deze veranderingen een plaats te geven en zoekt naar een weg die de juiste is van iedereen, ook als ze daar zelf voor moet veranderen en ze soms misschien aan zichzelf voorbij gaat.
De hoofdpersonage
Het verhaal is, misschien juist omdat het zo kort is, niet voorspelbaar. Dat maakte het verhaal voor mij interessant en positief. Ik vind het hoofdpersonage Olivia minder positief. Zij is naar mijn mening een enorm overdreven personage en ik kan mij totaal niet met haar identificeren. Ik denk dat ik kan zeggen dat ik mij van begin tot eind van het verhaal enorm aan haar heb geërgerd. Ik dacht telkens ”hoe kun je je hier zo druk om maken als je jarenlang amper contact hebt gehad met iemand?” Nergens in het verhaal is dit is mij daadwerkelijk duidelijk geworden. Wellicht komen we dan weer bij het punt uit dat ik gek ben op meer diepgaande verhalen.
De conclusie van Broer van Esther Gerritsen
Ondanks de minpunten ben ik blij dat ik dit boek een kans heb gegeven. Met Broer heeft Esther Gerritsen een mooi Boekenweekgeschenk geschreven vol met sterke dialogen en een vlot verhaal, wel was het mooi geweest als de band tussen Olivia en haar broer verder was uitgediept.
Leave a Comment