Recensie: De verborgen geschiedenis van Donna Tartt
Ik dacht altijd dat 30 worden een drama zou zijn. Nu ben ik gezegend met de beste vrienden op de wereld en die vrienden weten als geen ander dat ik van boeken houdt. Ik geloof dat ze het met mijn verjaardag tot hun missie hebben gemaakt om boeken te kopen van schrijvers die ik niet ken, maar die ik wel zou moeten kennen omdat de boeken enorm lijken op wat ik anders graag lees. Mijn lieve vriend Tasos gaf mij De verborgen geschiedenis van Donna Tartt. Ik had er werkelijk nog nooit van gehoord, maar de recensies logen er niet om! Nieuwsgierig dat ik was toen ik aan dit boek begon! Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.
De flaptekst
“Donna Tartt volgt in haar erudiete en bedwelmende debuutroman enkele studenten die door hun eigen morele hoogmoed ten val komen. Richard Papen, een ingetogen jongen van eenvoudige afkomst, wordt tot zijn verbazing opgenomen in een groepje arrogante en excentrieke studenten, dat zich – in de ban van een leraar – op de bestudering van de Griekse beschaving heeft gestort. In het tweede semester raakt hij betrokken bij een drama dat zich tussen hen heeft afgespeeld. Een drama met grote gevolgen voor iedereen.”
Mijn eerste indruk
Het proloog aan het begin van De verborgen geschiedenis liegt er niet om. Heftig! Een aantal studenten die hun mede student om het leven hebben gebracht? Ze hadden er zelfs een heel plan voor? Wat?!?! Blij dat ik niet zulke klasgenoten had… Ik heb net een boek van Meester Bart uitgelezen waarin alle tieners zo positief en leergierig waren. Dit is even andere koek, ik ben nieuwsgierig naar hoe dit heeft kunnen gebeuren!
Het verhaal
Richard Papen, zoon van een benzinepomphouder in Californië, schrijft zich in als student bij het goed aangeschreven Hampden College, ver van huis aan de oostkust van Amerika. Al direct bij aankomst raakt hij gefascineerd door een select clubje van vijf rijke studenten en de charismatische docent Julian Morrow. Richard doet er alles aan om in die excentrieke en arrogante elite, die de antieke Griekse beschaving bestudeert, te worden opgenomen. Dat lukt, al heeft hij het gevoel dat hij niet van alles deelgenoot wordt gemaakt. Pas in het tweede semester komt hij erachter, dat vier van zijn nieuwe vrienden tijdens een zorgvuldig voorbereid Grieks ritueel een toevallige passant op gruwelijke wijze hebben afgeslacht. In hun fanatisme hebben de jonge studenten een lokale boer tijdens een onderzoek opgeofferd. Deze geheime moord leidt tot leugens, bedrog en zelfs tot een tweede moord waarbij Richard wel betrokken is.
Wat ik ervan vond
Wow, De verborgen geschiedenis laat je, ondanks dat het fictie is, anders kijken naar de wereld om ons heen. Het is werkelijk waar levensecht geschreven, meeslepend en spannend. Het boek is zo levensecht door de prachtig beeldende schrijfstijl van Donna Tartt. Daarnaast zijn de hoofdpersonen in het verhaal echt evil! Zelden kom ik vrouwelijke schrijvers tegen die hoofdpersonen op deze manier kunnen neerzetten. Er is werkelijk geen enkel moment waarop je denkt “wat een leuke tieners”. En toch krijgt Donna Tartt het in dit boek voor elkaar om je te laten meeleven met deze leerlingen. Je wilt ze niet kennen, maar bent zo nieuwsgierig naar hun zieke geest dat je doorleest!
De conclusie van De verborgen geschiedenis
Donna Tartt heeft met dit boek een enorm meeslepende psychologische en ethisch-filosofische thriller geschreven. Zelfingenomenheid, schuld en verantwoordelijkheid spelen de hoofdrol in dit boek. Ik durf bijna te zeggen dat dit een beetje de moderne versie is van Dostojevski’s boek Misdaad en straf. Dit is een boek dat iedereen in de kast zou moeten hebben staan!
Leave a Comment