Van mijn lieve vriendin en naamgenoot mocht ik Pretty Girls oftewel Mooie meisjes van Karin Slaughter lenen. We zijn beide gek op spannende thrillers, en Rachel vertelde me dat dit echt een van de meest lugubere boeken ooit was. Ik had nog nooit eerder iets van Karin Slaughter gelezen, maar mijn interesse was gewekt en nog dezelfde dag begon ik met lezen. Lees in deze recensie of ik Mooie meisjes net zo spannend vind.

De flaptekst

“’Wanneer op het nieuws melding wordt gemaakt van een vermist meisje, moet Claire Scott ongewild terugdenken aan haar eigen zusje. Zij verdween twintig jaar geleden, en het mysterie is nooit opgelost. Maar wanneer Claire alsnog de waarheid over de verdwijning van haar zus ontdekt, zal haar leven nooit meer hetzelfde zijn.”

Mijn eerste indruk van Mooie meisjes

Oké, Karin Slaughter wint er geen doekjes om. Al na een aantal hoofstukken kom ik tot de conclusie dat ze alles tot in de meest lugubere details beschrijft in dit boek. Even wennen? Absoluut! Choquerend? Ja! Wil ik verder lezen? Zeker weten. Maar een beetje sick is het wel… Mijn vriendin heeft gelijk!

Waar het boek over gaat

In Mooie meisjes lees je het verhaal van Claire. Claire blijkt veel meegemaakt te hebben in het verleden. Zo is haar zusje is vermist sinds haar zestiende en haar oudere zus is verslaafd of verslaafd geweest, ze hebben geen contact meer.

Op een avond gaan Claire en haar man uit eten en worden daarna beroofd, tijdens deze beroving gebeurd er iets heftigs met haar man.

Bij het uitzoeken van wat spullen van haar man komt ze heel nare video’s tegen en leert ze hem van een andere kant kennen. Een duistere kant. Als op een later moment de instanties vreemd reageren en ze verder gaat onderzoeken wat dit allemaal te betekenen heeft, Beetje bij beetje komt ze zo achter de heftige waarheid. Een waarheid waar eigenlijk niemand op zit te wachten.

Wat ik ervan vond

Mooie meisjes is vanaf het begin spannend want terwijl ik als lezer nog bezig ben met waarom Claire een enkelband om heeft, word ik al meegezogen in de schokkende ontdekkingen die volgen als Claire op zoek gaat in haar eigen huis.

Ik vergeet de enkelband en word meegenomen in het wantrouwen van Claire, haar verdriet, haar boosheid en haar welgegronde angst.

Tijdens het lezen blijf je je, net als Claire, afvragen wie te vertrouwen is en wie niet. De gebeurtenissen zijn schokkend, gruwelijk en seksueel agressief. Als lezer blijf je hopen dat dit soort dingen niet in het echt gebeuren, tegen beter weten in…

De conclusie van Mooie meisjes

Deze thriller leest goed weg. Hij is super spannend en meeslepend. Af en toe zo heftig dat ik mijzelf erop betrapte dat ik met een versnelde ademhaling en een geschrokken blik zat te lezen. Vooral het einde raakte mij enorm. Een echte aanrader dus, al moet je wel tegen een flink gruwelijk verhaal kunnen, want het is echt oprecht heel bloederig en seksueel agressief.

Beoordeling

Ragdoll van Daniel Cool is mijn eerste luisterboek ooit! Ik dacht altijd dat luisterboeken niets voor mij waren en dat ik na 5 minuten in slaap zou vallen. Maar niets is minder waar, ik heb enorm genoten van het luisteren naar een verhaal. Nou kan het zijn dat dit ook te maken heeft met de voorlezer! Dit boek werd namelijk voorgelezen door Frans van Deursen, je weet wel… Frits, van de Vlaamsche pot.  😉Een fijnere stem kan bijna niet! Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

“In een appartement wordt een lichaam gevonden, samengesteld uit zes verschillende lijken en in elkaar genaaid tot een gruwelijke lappenpop. Wie doet zoiets, en waarom? Terwijl rechercheur Wolf met zijn collega’s achter de identiteit van de slachtoffers probeert te komen, krijgt Wolfs ex-vrouw van de uitdagende moordenaar een lijst toegestuurd met zes nieuwe namen en de data waarop deze mensen zullen worden vermoord. Zal het Wolf lukken om, terwijl de wereld toekijkt, de moordenaar tijdig te pakken?”

Mijn eerste indruk van Ragdoll

Oeh, gruwelijk! Vanaf bladzijde een krijg ik al de kriebels, of eigenlijk kan ik beter zeggen “De stalen zenuwen!”, want ik heb tijdens het eerste hoofdstuk ongeveer drie keer mijn koptelefoon afgedaan om te kijken of ik echt niet iets hoorde. Benieuwd naar hoe dit verhaal verder gaat!

Waar het boek over gaat

Zes slachtoffers, in stukken gezaagd en op gruwelijke wijze aan elkaar genaaid om één geheel te vormen. Heel luguber, en de verschrikkingen houden hier niet op. Er zijn ook zes namen die op de lijst van de dader staan, en die zijn nog niet dood… De politie heeft steeds slechts enkele dagen om een manier te vinden om de moorden te voorkomen. Je kunt dus zeggen dat Wolff en zijn team aardig onder tijdsdruk staan. Hoe gaan ze hiermee om? En zijn ze op tijd om iedereen die op de lijst staat te redden? Tik-tak-tik-tak!

Wat ik ervan vond

Heerlijk, echt! Het boek wordt beschreven vanuit verschillende perspectieven. Vaak vind ik dit irritant, maar Daniel Cole heeft dit echt oprecht heel goed gedaan, het is een enorme aanvulling op het verhaal. Daar komt bij dat Frans van Deursen verschillende stemmen gebruikt voor de personages, hierdoor voelde alles zo echt!

Daarnaast vond Ragdoll uitermate interessant omdat vele aspecten van het rechercheurleven worden belicht: de lange werkdagen, eindeloze lijsten met namen van mogelijke verdachten die worden afgegaan, de chemie binnen het team en de hiërarchie op het bureau en het echt moeten samenwerken met een team mensen. Het gaat dus niet alleen om het oplossen van een moord, er is zo veel meer in dit boek. Echt cool!

De conclusie van Ragdoll

Als je een liefhebber bent van thrillers is Ragdoll een boek dat je zult verslinden en dat je, mede dankzij de fantastische plotwendingen meer dan eens zal doen wiebelen op je stoel. Met Ragdoll heeft Daniel Cole werkelijk een fantastisch debuut geschreven en ik ben dan ook benieuwd naar zijn tweede boek Marionet en derde boek De Wolven die afgelopen maand is uitgebracht.

Beoordeling