Jojo Moyes, wie heeft er nog geen boek van haar gelezen?! Ik ben absoluut fan! Haar verhalen pakken me altijd enorm en ik heb meer dan eens een traantje gelaten. Via de Minibieb op de Campus in Diemen zuid kreeg ik een aantal maanden geleden het boek De laatste liefdesbrief van deze auteur in handen. Vol verwachting begon ik aan het boek. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

“Als de jonge journaliste Ellie in De laatste liefdesbrief van Jojo Moyes door de archieven van de krant snuffelt op zoek naar een goed verhaal, stuit ze op een brief uit 1960 waarin een man aan zijn geliefde vraagt haar echtgenoot voor hem te verlaten. Het raakt een gevoelige snaar bij Ellie â zelf verwikkeld in een relatie met een getrouwde man en ze gaat op zoek naar het verhaal achter deze brief.

In 1960 wordt Jennifer wakker in een ziekenhuis na een auto-ongeluk. Ze kan zich niets herinneren, van haar man, haar vrienden, wie ze was. Als ze thuiskomt ontdekt Jennifer een verborgen liefdesbrief en ze begint een zoektocht naar de man voor wie ze alles wilde opofferen.”

Eerste indruk

Tja, dat ging even he-le-maal de mist in. Ik ben dus echt fan van Jojo Moyes, maar aan dit boek ben ik niet één, niet twee maar zelfs 3 keer begonnen. Niet omdat ik het begin zo goed vond, dat ik het drie keer wilde lezen, maar puur en alleen omdat ik er niet in kwam. Sterker nog, toen ik het boek voor de derde keer begon te lezen kon ik me de teksten niet herinneren. Bij de derde keer raakte ik wel enigszins enthousiast genoeg om door te lezen. Van een soepele start kunnen we dus niet spreken.

Wat ik ervan vond

Het boek begint met een proloog over Ellie en gaat dan terug in de tijd om Jennifers verhaal te vertellen. Ik vond het daarom lastig om te begrijpen wie nu wie was en wanneer zich wat precies afspeelde. Er wordt ook vanuit meerdere perspectieven geschreven en niet alles lijkt in het begin op elkaar aan te sluiten. Hierdoor voelde het verhaal onsamenhangend aan. Op het moment dat het verhaal startte met het leven van Jennifer, kon ik eindelijk de draad van het verhaal volgen en leefde ik intens mee met Jennifer. Sterker nog, haar liefdesverhaal en de geschreven liefdesbrieven zijn prachtig! Op het moment dat ik zo graag wilde weten hoe Jennifer haar liefdesaffaire verder zou gaan, switchte het verhaal terug naar Ellie. Mooi kut, om het zo maar even te zeggen, want ik was Ellie al lang weer vergeten… De verhalen van beide personages komen uiteindelijk via een plottwist bij elkaar.

De personages

Er komen enorm veel personages in De laatste liefdesbrief voor, eigenlijk te veel als je het mij vraagt. Er zijn maar twee personages die noemenswaardig zijn. Een van hen is Jennifer, dit is een krachtige vrouw waar de elegantie en rijkdom vanaf spat. Een vrouw waar andere vrouwen jaloers op zijn, maar die zelf diep ongelukkig is. De zoektocht naar haar zelf en naar haar verloren liefde vormen een prachtige invulling van het verhaal. Ellie, is als personage voor mij nog steeds een onbekende vrouw die geen enkele indruk heeft achtergelaten. Wellicht is ze dus toch niet zo noemenswaardig.

De conclusie van De laatste liefdesbrief

Moyes heeft met De laatste liefdesbrief een mooi, maar tragisch en romantisch verhaal geschreven. Het was niet nodig om een verhaal te schrijven over Ellie en een verhaal over Jennifer. Het liefdesverhaal en de liefdesbrieven van Jennifer zijn an sich al prachtig. Ik ben er dan ook van overtuigd dat Jojo Moyes het hierbij had moeten laten en Ellie volledig uit het verhaal had moeten laten. Ondanks de moeilijk start heb ik van sommige stukken uit het verhaal genoten. Jojo heeft naar mijn mening betere verhalen geschreven. Een voetnoot is wel dat dit boek voor het eerst in 2010 is uitgebracht en dus voor haar bestsellers is geschreven. Ze is met de jaren dus absoluut beter geworden in haar werk!

Beoordeling

Recensie Een leven na jou van Jojo Moyes

Als je “Voor jou” hebt gelezen, dan vermoed ik dat ook jij het niet meer droog hield aan het einde van dit boek. Ik was zo ontzettend benieuwd om te lezen hoe het met de personages verder ging, maar ook benieuwd of JoJo Moyes dezelfde sfeer in het boek voort heeft kunnen zetten en of ik ook dit boek met een lach en een traan zou beleven. Na zoveel spanning was het eindelijk zover en kwam het boek ‘ Een leven na jou ‘ uit, wat was ik blij toen ik het boek direct op m’n e-reader kon installeren!

“Na zes heftige maanden met Will geleefd te hebben, is Lou Clark niet langer een doorsneepersoon met een doorsneeleven. Maar als een bizar ongeluk haar dwingt terug bij haar familie in te trekken, heeft ze het gevoel dat ze weer net zo vastgeroest zit als vóór Will haar wereld overhoop haalde. In een poging zichzelf te dwingen uit haar veilige wereldje te stappen, meldt ze zich aan voor een groepscursus rouwverwerking. Haar medecursisten – vooral de aantrekkelijke Sam – helpen haar een nieuw perspectief te vinden. Tot iemand uit Wills verleden haar leven binnen stormt en opnieuw alles anders blijkt dan ze dacht. Kan Lou zich opnieuw uitvinden terwijl het lijkt of de hele wereld zijn best doet om haarzelf, haar familie en Wills familie vast te houden in het verleden?”

In “Voor jou” leren we Lousia Clark en Will Traynor kennen. Lousia wordt door de moeder van Will ingehuurd om hem bij te staan in het dagelijks leven en in de zes maanden die volgen bouwen zij een intense band op. Meer lezen over dit boek? Klik dan hier voor onze recensie! Nu terug naar “Na jou”.

Het verhaal

Kort na de dood van Will Traynor mogen wij weer een kijkje nemen in het leven van Louisa Clark. Lou woont inmiddels in een appartement in Londen en heeft een baan in een bar in Londen. Lou doet haar best om alles wat met Will te maken heeft (en daarmee alle pijnlijke herinneringen) te vermijden. Dat lukt tot nu toe goed. Totdat Lou ergens van schrikt en van het dak van haar appartementencomplex valt. Ze belandt op het balkon 2 verdiepingen lager, breekt haar heup én moet de ambulance duidelijk maken dat dit géén zelfmoordpoging was. Hoe gaat dit haar lukken? Met veel vallen en opstaan bouwt Lou verder in het boek een band op met een van haar redders, de tall, dark ánd handsome ambulance broeder Sam. Ondanks het feit dat Sam een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van Lou’s nieuwe leven, komt er een persoon uit Will’s verleden in beeld. Lou komt erachter dat ze deze dame, Lily, heeft ontmoet op de avond van haar val. Door de ontmoeting met Lily kan Lou er niet meer onderuit en besluit zij dat het toch tijd is om haar verleden opnieuw te confronteren, maar ditmaal doet zij dit niet alleen. Samen met Lily gaat Lou de confrontatie aan, maar dit gaat niet zo gemakkelijk als verwacht. Lily is behoorlijk eigenwijs en heeft ook flink wat emotionele bagage. Door deze trip down memory lane komen we ook te weten hoe het na de dood van Will afgelopen is tussen zijn ouders. Zijn ze nog bij elkaar? Zijn ze gelukkig? En hoe gaat het met de familie van Will?

De conclusie van Een leven na jou

“ Een leven na jou ” is het perfecte vervolg op “Voor jou”. Jojo Moyes weet de verhaallijn goed door te zetten en zorgt opnieuw voor de nodige lach en traan. Het is een boek wat je in één ruk uitleest. Hoewel ik het niet waarschijnlijk acht dat er nóg een vervolg komt, ben ik erg benieuwd hoe het Lou en de andere hoofdpersonen in het boek verder afgaat. Ik ben in ieder geval een grote fan van het werk van JoJo Moyes!

Beoordeling: