Recensie: Val en Verlossing van Leigh Bardugo

Daar gaan we dan, met een beetje pijn in het hart begon ik vorige week aan het laatste deel van De Grisha Trilogie van Leigh Bardugo, Val en Verlossing! Na dit boek zou ik weten hoe de trilogie zou aflopen en zou dit voor eens en altijd afgesloten zijn. Zeer nieuwsgierig was ik wel, eindigt het boek zoals ik dat in gedachte had, of zal het me totaal verassen? Lees het in deze recensie!

“Ravka is gevallen en de Duisterling regeert vanaf zijn schaduwtroon. De laatste hoop van het land is gevestigd op een krachteloze Lichtheerser, een uit de gratie gevallen spoorzoeker en de overblijfselen van een ooit zo sterk magisch leger. Diep in een eeuwenoud netwerk van tunnels en grotten kan een verzwakte Alina niet anders dan de hulp van de zonderlinge Apparat accepteren, terwijl zijn volgelingen haar aanbidden als een heilige. Maar Alina wil geen heilige zijn: ze wil samen met Mal op jacht naar de vuurvogel en zoeken naar een zekere prins, van wie ze niet weet of hij nog in leven is. Alina zal nieuwe bondgenootschappen moeten sluiten en oude rivaliteiten opzij moeten zetten tijdens de zoektocht naar de laatste versterker. Maar terwijl Alina de geheimen van de Duisterling begint te ontrafelen, ontdekt ze iets wat hun mysterieuze band voor altijd verandert. Het doden van de vuurvogel lijkt het enige dat Ravka kan redden van totale vernietiging, maar kan Alina de consequenties aan?”

Eerste indruk

Waar het eerste deel ‘Schim en Schaduw’ heel spannend was, ging het tweede deel, Dreiging en Duisternis’ dieper in op het verhaal. Opvallend is dat het derde deel, ‘Val en Verlossing’ een combinatie van beide is maar dat spanning en sensatie opnieuw meer de hoofdrol spelen. Ik moet toegeven dat ik dit ook leuker vind. Ik heb geregeld op het puntje van mijn stoel gezeten.

Het verhaal

In dit boek is alle hoop op Alina gevestigd! Ze moet samen met Mal op jacht naar de vuurvogel zodat de Duisterling voor eens en altijd verslagen kan worden. Alina is uitgeput en er gebeuren een hoop onverwachte dingen waar Alina echt al haar kracht voor nodig heeft. Ze wordt opnieuw op de proef gesteld en ze krijgt te maken met vriendschap, liefde, aanvaarding, rouw, strijd en opoffering tijdens dit laatste deel van hun jacht. Gelukkig vinden Alina en Mal de vuurvogel wel. Maar dit is uiteindelijk eigenlijk alles waarop Aline niet gehoopt had. Ze staat voor een laatste desastreuze keus om de vuurvogel wel of niet te gebruiken in haar strijd tegen de Duisterling.

De personages

De personages zijn zo levensecht dat ik me enorm goed kon inleven in hoe ze allemaal denken en handelen. Toch is Alina veruit mijn favoriet, het is zó een sterk karakter. Ondanks de constante strijd die ze moet voeren voor de wereld, haar liefde en zichzelf blijft ze sterk. Misschien mist humor een beetje maar Nikolai de prins, mijn andere favoriet, zet dat ook in dit derde boek weer helemaal recht. De Duisterling dreef mij in het boek soms tot wanhoop. Denk je dat hij slecht is in de eerste twee delen? Man, hou je hart dan maar vast voor dit deel. Hij is intens slecht! Hier kon ik op mijn beurt dan ook zeer van genieten. Want wat zou deze trilogie zijn zonder deze intens slechte man? Precies!

De schrijfstijl

De schrijfstijl van Bardugo is opnieuw zenuwslopend en ijzersterk. Ze weet de spanning te behouden maar laat ondanks dat geen detail voorbij gaan. Alles is tot in de puntjes prachtig uitgeschreven. Door de goede zinsopbouw leest het boek als een speer. Dit is echt zo’n boek waarbij je constant de behoefte hebt om direct verder te lezen zodat je weet hoe het afloopt.

De conclusie van Val en Verlossing

Val en Verlossing is een waardige afsluiter dat rustig toewerkt naar een mooi en zeer uitgebreid einde van het verhaal. Ik ben kritisch als het om een laatste deel in een boekenserie gaat, maar dit eind is zo mooi, verrassend en goed uitgeschreven dat ik geen enkel punt heb waar ik over val. Het is gewoon spectaculair en goed uitgedacht, alle losse eindjes komen bij elkaar en doen je versteld staan! Heb je ook zin in een spannend fantasy verhaal? Begin dan maar heel snel aan het eerste deel zodat je snel aan dit boek toekomt!

Beoordeling:

Recensie: Oorlogswinter van Jan Terlouw

Een aantal maanden terug heb ik via Geef Mij Maar Een Boek, een initiatief van de landelijke boekhandels om jongeren aan het lezen te krijgen, het boek ‘Oorlogswinter’ van Jan Terlouw aangeschaft. Ik ben tenslotte nog student, dus waarom niet?! Hij heeft een aantal maanden in mijn boekenkast gestaan omdat ik het afgelopen jaar al een aantal boeken had gelezen over de Tweede Wereldoorlog en ik even toe was aan een ander genre. Inmiddels heb ik ‘Oorlogswinter’ met veel plezier gelezen, lees in deze recensie waarom.

“Het is de ijskoude winter van 1944/1945. Nederland is bedekt door een dik pak sneeuw. De Tweede Wereldoorlog is nog in volle gang. In het westen van Nederland heerst grote honger. In een dorpje in de buurt van Zwolle woont de veertienjarige Michiel, die niet kan wachten tot hij iets kan betekenen in het verzet. Dit tot ergernis van zijn vader, die als burgemeester vooral bezig is om escalaties in het dorp te voorkomen. Als zijn buurjongen Dirk, die meedoet aan een overval op het munitiedepot, aan Michiel vraagt of hij een brief aan iemand wil bezorgen als het mis mocht gaan, voelt hij zich eindelijk serieus genomen. Maar de overval blijkt verraden, Dirk wordt opgepakt en degene bij wie hij de brief moet bezorgen, is doodgeschoten door de Duitsers. Michiel moet uitgaan van zijn eigen kracht. Hij leert al snel dat goed en kwaad dicht bij elkaar liggen. Dat oorlog misschien spannend lijkt maar vooral ook gruwelijk is. Met zijn eenzaamheid groeit ook zijn onafhankelijkheid. Michiel moet als een volwassen man zijn eigen beslissingen nemen. Die laatste oorlogsmaanden zal hij zijn hele leven met zich meedragen…”

Wat ik ervan vond

‘Oorlogswinter’ is zonder twijfel Jan Terlouw zijn meest bekende jeugdroman. Ik heb nog nooit eerder een boek van Terlouw gelezen en ik moet zeggen dat het me goed is bevallen. Zijn schrijfstijl in dit boek is opvallend omdat er af en toe ouderwetse uitdrukkingen naar voren komen, dit maakt het boek realistisch en interessanter. Of een tiener dat ook zo ervaart durf ik niet met zekerheid te zeggen. Ook vertelt Terlouw vaak van te voren wat er gaat gebeuren en of iets wel of niet gaat lukken. Voor een jeugdige lezer is het natuurlijk heel fijn om een introductie te krijgen van wat er gaat komen, dit maakt het verhaal tenslotte makkelijker leesbaar. Ondanks dat er bij elke actie al bekend is wat er gaat gebeuren, slaagt Terlouw er toch in om de spanning in het boek te behouden. Aan het einde van het boek bleek zelfs dat ik gedurende heel veel hoofdstukken totaal op het verkeerde been ben gezet en het plot mij toch totaal verraste. Knap als een schrijver dat kan!

De hoofdpersoon

Dat Terlouw zelf de oorlog heeft meegemaakt is te merken aan de goed uitgewerkte situaties en personages in het verhaal. De personages zijn dan ook zeer interessant! Michiel van Beusekom, de hoofdpersoon, is een onafhankelijke jongen van zestien jaar en hij vindt de oorlog in het begin enorm spannend. Oorlog ziet hij voor zich als een groot spektakel met heel veel heldendaden, al snel komt hij tot de conclusie dat hij dit beeld iets geromantiseerd heeft en het vooral veel verdriet oplevert. Het is een sterke jongen die niet terugdeinst na een tegenslag en hij is iemand die voor zijn medemens op wil komen. Zijn impulsiviteit en ondoordachte plannen maken hem tot een personage die je tijdens het lezen wilt helpen en soms een dikke knuffel wilt geven. In ” Oorlogswinter ‘ komen meerdere personages voorbij en Michiel moet zich telkens afvragen wie hij wel en wie hij niet kan vertrouwen. Als lezer vraag je je dit dan ook geregeld af. Gaat Michiel wel met de goede mensen in zee om de mensen om wie hij geeft te redden?

Conclusie van Oorlogswinter

“Oorlogswinter ‘ is een interessant en vlot verhaal om te lezen! Ik raad het boek dan ook zeker aan voor jeugdige lezers. Het geeft op een toegankelijke manier een kijkje in de Tweede Wereldoorlog zonder dat het te beangstigend is. Ook is het leuk om zo nu en dan wat oud Nederlands tussen de regels door te lezen! De Gouden Griffel die Terlouw met dit prachtige boek heeft gewonnen is naar mijn mening dan ook meer dan terecht!

Beoordeling: