Jullie weten inmiddels dat ik niet vies ben van een goede thriller op zijn tijd. Eerder heb ik Sharp objects (Vergeef me dat ik hier een Engelse titel neer kwak, maar de Nederlandse titel doet pijn aan ogen en oren.) van Gillian Flynn gelezen, en dat is mij zo goed bevallen dat ik absoluut behoefte had aan Gillian’s meest bekende boek Gone Girl. Lees in deze recensie of ik weer een paar nachten heb wakker gelegen.

De flaptekst

“Op de dag dat hij vijf jaar getrouwd is, maakt Nick Dunne bekend dat zijn beeldschone vrouw Amy vermist wordt. De politie verdenkt Nick direct. En Amy’s vrienden onthullen dat ze bang voor hem was en dingen voor hem verzweeg. Nick zweert dat dit niet waar is, maar onder druk van de politie en de media ontstaan er langzaam maar zeker haarscheurtjes in het door Nick geschetste beeld van zijn perfecte huwelijk. Zijn leugens, bedrog en vreemde gedrag roepen vragen op. Heeft Nick zijn vrouw vermoord?”

Mijn eerste indruk van Gone Girl

Amy, wat een irritant mens! Vanaf de eerste pagina zou ik haar eigenlijk wel willen omleggen. Ik kan dus zeggen, een goed begin! Vanaf de eerste pagina’s is het al duidelijk dat er barstjes zijn in het leven van Amy en Nick en die barstjes roepen enorm veel vragen op. Heerlijk! Ik had direct zin om verder te lezen.

Waar het boek over gaat

Het echtpaar Nick Dunne en Amy Elliott Dunne is van New York verhuisd naar Nick’s geboortestad Carthage (Missouri). Nick, die zijn baan als journalist in New York is kwijtgeraakt, begint samen met zijn tweelingzus een bar. Amy, dochter van een schrijversechtpaar dat bekend is van de succesvolle kinderboekenreeks “Amazing Amy’, hoopt dat hun verblijf in Carthage tijdelijk is. Op hun vijfde trouwdag verdwijnt ze plotseling. Nick, die hun huis in een puinhoop aantreft, wordt gezien als hoofdverdachte. Hun huwelijk was niet goed meer en hij heeft een verhouding met een studente. Nick gaat zelf op onderzoek uit. Langzaamaan komt de duistere waarheid boven.

Wat ik ervan vond

Gone girl is een goedgeschreven thriller waarin het verhaal zowel vanuit het perspectief van Nick als dat van Amy wordt verteld. Het boek zuigt je mee in een bijzonder huiveringwekkend huwelijk. Steeds als je denkt “Nee, ik kan dit toch niet goed hebben, even serieus?!” Dan wordt het verhaal nog donkerder. Gilllian Flynn heeft in Gone Girl twee zeer sterke hoofdpersonages neergezet. Vanaf het moment dat ik begon met lezen hield ik van beide een beetje en had ik ook gelijk een hekel aan ze. En dat is wat er in een thriller hoort te gebeuren. Ik wil natuurlijk niet te veel over het eind van het boek vertellen. Maar man, ik stond versteld en was zelfs een beetje boos, hoe heeft het nou zo kunnen eindigen?!

Conclusie van Gone Girl

Ik heb in alle opzichten genoten van dit boek! Nadat ik het boek uit had dacht ik “Ik vertrouw niemand meer! Zijn mensen echt zo gek?”. Kortom je moet dit boek echt lezen, en als je niet van boeken lezen houdt en je wel door deze 500+ woorden recensie hebt gewerkt… het boek is ook verfilmd! ? Of ik wakker heb gelegen? Nee, dit keer niet…maar het hing erom.

Beoordeling:

Ik geef het toe… Ik ben een enorme fan van Twilight! Toen ik erachter kwam dat Stephenie Meyer ook boeken voor volwassenen schrijft was ik dan ook verrast. Schrijven voor volwassenen is toch een andere tak van sport dan schrijven voor tieners. Ik moest en zou dit boek lezen, zou ik het net zo leuk vinden? Veel mensen verafschuwen dit boek trouwens zonder het te hebben gelezen, en dat alleen maar omdat het van Stephenie Meyer is en ze Twilight inmiddels niet cool meer vinden, slaat echt nergens op toch? Lees in deze recensie of De Chemicus het lezen waard is.

De flaptekst

“Bijna niemand weet dat ze ooit voor de Amerikaanse regering werkte. Ze was de onbetwiste expert op haar vakgebied en vormde zelf een van de grootste geheimen van een dienst die zelf zo geheim is dat hij niet eens een naam heeft. tot de dienst ineens besloot dat ze een te groot risico vormde en jacht op haar begon te maken. Tegenwoordig blijft ze zelden lang op dezelfde plek en wisselt ze zo vaak mogelijk van naam.

De enige persoon die ze durfde te vertrouwen is vermoord. En nog altijd beschikt ze over informatie die zo gevoelig is dat de dienst haar zo snel mogelijk wil liquideren. Als de dienst haar een uitweg biedt, beseft ze dat het haar enige kans op een normaal leven is.

De nieuwe klus die ze moet aannemen in ruil voor haar leven betekent echter dat ze nog meer gevoelige informatie moet inwinnen – informatie die haar alsnog in levensgevaar zou kunnen brengen. Ze besluit de klus aan te nemen en maakt zich klaar voor de gevaarlijkste missie ooit, die er niet gemakkelijker op wordt als ze valt voor een man die haar kansen alleen maar kan verkleinen. Ze zal al haar unieke vaardigheden moeten inzetten om in leven te blijven…”

Mijn eerste indruk

Stephenie, bedankt! Vanaf de eerste bladzijde zit ik al enorm te genieten van De chemicus! Je schrijfstijl, het geheimzinnige toontje, de stoere hoofdpersonage, de actie… Je doet het gewoon weer! Ik ben fan. Klaar, deze week worden eten en slapen overbodig, want ik wil weten waar dit verhaal heen gaat. Oh, trouwens…dit boek is echt voor volwassenen. Geen “teenager fantasy”, maar pure spanning!

Het verhaal

Ze heeft jaren voor een geheime dienst gewerkt die zo geheim was dat er zelfs geen naam voor was. Haar bijnaam was De Chemicus door haar kennis en kunde en ze was een expert in martelen en informatie verkrijgen. Nadat de enige persoon die ze vertrouwde – haar mentor – vermoord werd is ze op de vlucht geslagen.

Sindsdien verandert ze regelmatig van plek en van naam. Haar hele dag bestaat uit routines om zichzelf zo veilig mogelijk te houden. Dan ontvangt ze een mail van een vroegere collega. In de mail staat een aanbod die bijna te mooi lijkt om waar te zijn. In ruil voor nog één opdracht zullen ze haar voortaan met rust laten en zal vluchten verleden tijd zijn. Ze moet iemand vinden en verhoren die binnen drie weken van plan is een biologisch massavernietigingswapen te gebruiken, waarbij miljoenen doden zullen vallen.

Wat ik ervan vond

Hoppa, ze doet het weer hoor! Stephenie Meyer heeft met De Chemicus een geweldige thriller neergezet. Een totaal ander genre waarin ze schrijft, maar ze heeft gedegen onderzoek gedaan, alles komt heel geloofwaardig over én De Chemicus leest net zo lekker weg als de Twilight serie. Ik heb echt enorm van het boek genoten!

De conclusie van De Chemicus

Een thriller met een stoere vrouw in de hoofdrol die ook nog eens een kick-ass chemicus is, wat het onwijs boeiend maakt. Ik kan door blijven schrijven over dit vette boek, maar eigenlijk kan ik maar één ding schrijven: ga De chemicus lezen. Ik blijf Stephenie Meyer fan!

Beoordeling