Recensie: Uitgelaten! van Leslie Schnur

Met dit heerlijke voorjaarszonnetje krijg ik altijd extra veel zin om te lezen. Op dit soort momenten zijn chicklits favoriet. Aangezien ik nog steeds geen abonnement bij de bibliotheek heb afgesloten en geen tijd had om een nieuw boek te halen ben ik even door mijn boekenkast gaan snuffelen en daar stond hij! Uitgelaten! een boek met een fel groene kaft, een hond en een vrouw in zomerkleding met de titel uitgelaten. Ik heb dit boek gelezen toen ik 16 was, 12 jaar geleden dus. De tijd vliegt! Tijd om dit boek opnieuw te lezen en te ontdekken of ik boeken die ik in mijn tienerjaren leuk vond nog steeds kan waarderen.

“Op haar dertigste heeft Nina Sheppard schoon genoeg van haar drukke baan bij een uitgeverij in de stad New York. Toevallig zoekt haar beste vriendin, die een hondenuitlaatservice runt, een tijdelijke vervanger. Nina is gek op honden, op wandelen in Central Park, én op rondsnuffelen in andermans huis. Vooral het appartement Daniel is spannend, want op foto’s ziet hij er knap en sportief uit. Nina kijkt in zijn post, zijn zakken, en heel af en toe (al geeft ze dat niet graag toe) in zijn vuilnisbak. Helaas heeft Nina Daniel nog nooit echt ontmoet. Tot ze op een dag in zijn bad uitbundig ligt te dromen en de voordeur hoort opengaan.”

Eerste indruk

Oei, ik word oud. Zo geweldig als ik dit boek vond toen ik 16 was, zo neutraal vind ik het boek nu. Er zit humor in, zoals jullie weten kan ik dat altijd waarderen. Maar er is niet genoeg humor om het boek de hemel in te prijzen. Het verhaal komt wat langzaam op gang en gaat van de hak op de tak, waardoor het niet “lekker” leest.

Het verhaal

Nina Shepard’s leven verloopt niet helemaal zoals gepland. Na het verlaten van een ondankbare baan bij een uitgever, neemt ze tijdelijk de hondenuitlaatservice van haar vriendin over. Deze hondenuitlaatcentrale richt zich voornamelijk op rijke en drukke hondenbezitters in New York. Ze voelt zich niet zeker over hoe haar leven verloopt. “Als je er op je vijfendertigste achter komt dat je de verkeerde maat BH draagt, besef je één ding: je weet niet veel over jezelf en het leven”. Tijdens haar nieuwe baan als hondenuitlaatster ontwikkelt ze een nieuwe gewoonte, namelijk rondsnuffelen in de huizen van haar klanten. Het huis van Daniel Maguire staat boven aan haar lijst van favorieten. Een hete, sexy, slimme advocaat denkt ze. Tot ze hem eindelijk ontmoet, en hij helemaal niet is wat ze verwachtte maar ze valt toch hals over kop op hem. Na de eerste ontmoeting bouwen ze een band op en begint ze van hem te houden, en hij ook van haar. Allebei dragen ze een geheim met zich mee, wat hun beginnende relatie in gevaar kan brengen. Want is Daniel wel een echte hete advocaat? En hoe moet Nina hem ooit vertellen dat ze in zijn spullen rondsnuffelt? De vraag is of ze in staat zijn om elkaars geheimen kunnen vergeven.

Het verhaal is voorspelbaar en ondanks dat alles van de hak op de tak gaat, heb ik me tijdens het lezen wel vermaakt. Ik ben er niet zo lovend over als 12 jaar geleden, maar het boek mag wel in mijn boekenkast blijven staan. De personages zijn leuk! Nina is een fijne vrouw die er een zooitje van maakt en heel veel humor heeft. Ik kan gerust zeggen dat ze een beetje gek is, want haar acties zijn absurd. Daniel zijn personage was mij in het begin van het boek niet helemaal duidelijk. Gaande weg, krijgt hij wel een steeds grotere rol en wordt zijn karakter duidelijker en komen zijn geheimen boven water.

Conclusie van Uitgelaten!

Uitgelaten! is een aardig boek. Het is leuk om te lezen tijdens een zomerse dag op het strand onder het genot van een drankje. De acties die Nina uitvoert zijn hilarisch. Soms dacht ik, kon ik dat maar, gewoon een serieuze baan opgeven, studie stopzetten en de hele dag met honden door het park gaan lopen en onverstandige dingen doen. Misschien benijd ik haar personage dan toch een beetje. Wil je tussendoor een simpel boek vol humor lezen, dan raad ik je dit boek aan. Heb je hoge verwachtingen van een chicklit en wil je enorm verrast worden, dan kun je dit boek beter laten liggen.

Beoordeling

Recensie: Enkeltje Ierland – Charlotte de Monchy

Half januari kon ik mij niet langer inhouden. Het nieuwe boek, Enkeltje Ierland, van Charlotte de Monchy zou later die week uitkomen en ik moest en zou dit boek in mijn favoriete boekenwinkel Scheltema ophalen. Ik was bang dat net als Charlotte de Monchy haar vorige boek Zes maanden zonder het boek niet bij Scheltema te vinden zou zijn. Wat natuurlijk opmerkelijk is, wie wilt er nu geen feel-good boek lezen van deze fijne auteur?! Voor de zekerheid heb ik een mail gestuurd en binnen een dag kreeg ik antwoord dat Enkeltje Ierland later die week voor mij klaar zou liggen! Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

“Dierenarts Lisa heeft Amsterdam en haar beste vriendin Tess achtergelaten voor een droombaan in het dorpje Brentwood op het Ierse platteland. Maar eenmaal daar dringt tot haar door dat als ze alleen maar hard werkt en met doorgewinterde boeren op leeftijd omgaat, de kans klein is dat ze ooit nog de liefde van haar leven gaat vinden. William keert na de dood van zijn ouders terug naar het enorme familielandgoed. Daar krijgt hij te horen dat de erfenis hem pas toekomt als hij kan aantonen dat hij zijn wilde jaren in Londen definitief achter zich heeft gelaten. Daartoe zal hij zich moeten verloven met een ‘geschikte’ vrouw. Hij kent in Brentwood niemand die in aanmerking komt – behalve misschien de knappe Nederlandse dierenarts. Maar laat er nu één man op de wereld zijn op wie Lisa echt niet zit te wachten.”

Eerste indruk

Laat ik maar direct met de deur in huis vallen. Net als Zes maanden zonder vind ik Enkeltje Ierland echt geweldig! Het is een makkelijk leesbaar verhaal over liefde en vriendschap. Het zit vol met sprankelende humor en sarcasme, iets waar ik gek op ben. Ik heb het boek onder het genot van een paar koppen koffie in één ruk uitgelezen. Wat trouwens goed uitkwam want die dag was het buiten grauw en regenachtig.

Het verhaal

Enkeltje Ierland speelt zich, net als Charlotte de Monchy haar vorige boek, af in Ierland. Nadat Lisa is afgestudeerd verlaat ze voor haar nieuwe baan als dierenarts het eeuwig bruisende Amsterdam en ruilt dit in voor het wat kneuterige en o zo Ierse dorpje Brentwood. Haar baan vind ze geweldig maar Brentwoord is wel wat saai. Ze vraagt zich af of ze in dit dorp wel haar grote liefde kan vinden. Zo is er William, een knappe maar saaie man zonder humor die op het oude familielandgoed van zijn ouders woont. Lisa leert hem kennen nadat ze moet zorgen voor zijn hond. Naast William zijn er ook heel veel saaie, doorgewinterde boeren. Hier gaat haar voorkeur ook absoluut niet naar uit. Gelukkig heeft ze via Skype nog veel contact met haar vriendin Tess in Amsterdam en wordt ze vrienden met Kathy. Een vrouw die het zat is om de onderbroeken van haar man op te vouwen en samen met haar dochter verhuisd naar haar ouders in Brentwood. Ondanks dat Lisa William vreselijk saai vindt trekt iets in hem haar toch aan. Lisa heeft werkelijk waar geen idee wat ze met hem aan moet en vraagt zich geregeld af hoe alles nu precies zit tussen haar nieuwe vriendin Kathy en William, kennen die twee elkaar al en wat is er gebeurd? Gaande weg komt ze achter steeds meer schokkende onthullingen. Maar is dat genoeg om William uit haar hoofd te zetten?

Wat ik van het boek vind

Het verhaal is voorspelbaar, net als de meeste chicklit’s. Je weet als lezer waar het verhaal gaat eindigen. Toch zie ik dat niet als een nadeel. Charlotte de Monchy gebruikt genoeg zijwegen om het verhaal hier en daar toch onvoorspelbaar te maken en door de fijne schrijfstijl en leuke scenes wil je doorlezen.

De personages

De personages zijn goed uitgewerkt. Lisa vind ik een geweldige vrouw. Zelfstandig, veel humor en jaagt haar dromen na. En William? Ik kon niet anders dan stiekem verliefd op hem worden. Zijn eeuwige sarcasme en zorgzaamheid lieten mij telkens weer versteld staan. Met Kathy zou ik wel een avond in de kroeg willen staan. Een vrouw die zegt waar het op staat, aan veel dingen lak heeft en toch altijd voor een ander klaar staat. Haar personage en verhaal zijn een fijne en grappige toevoeging.

Conclusie van Enkeltje Ierland

Al met al heeft Enkeltje Ierland aan al mijn verwachtingen voldaan. Voorspelbaarheid alom, maar dat mag de pret niet drukken. Enkeltje Ierland  is een echt feel-good boek, dat zie je al aan de kaft. Het boek maakt waar wat het belooft en is een aanrader voor iedereen die van vrolijke chicklit’s houdt.

Beoordeling: