Nadat ik Circe had gelezen van Madeline Miller werd het nu tijd voor Een lied voor Achilles. Ik had er alleen maar lovende dingen over gehoord dus ik was erg benieuwd! Zou dit boek nog beter zijn dan Circe?

Flaptekst

Mijn eerste indruk van Een lied voor Achilles

Wat een mooie, literaire schrijfstijl! En wat is de liefde tussen de twee hoofdpersonen Achilles en Patroclus prachtig. Ik kende het verhaal van Achilles eigenlijk nog helemaal niet zo goed. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Patroclus. Dit verhaal in romanvorm werkt goed.

Het verhaal

Achilles is de zoon van de zeenimf Thetis en de koning Peleus. Hij is knap, sterk en snel. De prins Patroclus is na een incident verbannen door zijn vader. Dit blijkt echter een blessing in disguise want daardoor ontmoet hij Achilles. De liefde tussen hen zal groots en onvoorwaardelijk worden.

Achilles neemt Patroclus dan ook mee als hij wordt getraind zoals alle (half)goden. De liefde bloeit op tussen de twee mannen en ze zijn onafscheidelijk. Thetis keurt Patroclus niet goed en dwarsboomt waar ze kan.

Dan sluit Achilles zich aan bij het leger en Patroclus gaat mee maar vecht niet. Het lot van Achilles is voor de meesten wel bekend.

Wat ik van Een lied voor Achilles vond

Wow, wat een mooi boek! Wat een prachtige zinnen en wat een prachtige liefde. Romeo en Julia: eat your heart out. Deze hervertelling is toegankelijk en zo mooi. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het zo’n goed boek was en ik vind het dan ook beter dan Circe. Ik hoop dat Madeline Miller nog veel boeken gaat schrijven, want dat kan ze zeker goed. Leuk ook dat ze de mythologie toegankelijk maakt.

Conclusie

Dit boek raad ik iedereen aan. Ik voelde me tijdens de lockdown toch een beetje in Griekenland. Daarnaast is het een liefdesverhaal maar wel meer dan dat: je steekt wat op van de mythologie, en het gaat over onder andere keuzes maken, acceptatie en onvoorwaardelijkheid. Het boek is een hervertelling van de Ilias van Homerus.

Beoordeling

Lampje van Annet Schaap is eigenlijk een jeugdboek. Een vriendin praatte er echter zo lovend over dat ik het wel moest lezen. Een lieve vriend gaf het mij cadeau en dus ging ik direct lezen! Is dit boek ook interessant voor volwassenen? Lees het in de recensie!

Achterflap

Dit is een verhaal over de zee.
Over geheimzinnige zeewezens en woeste piraten, over het Zwarte Huis van de Admiraal, waarvan ze zeggen dat er een monster woont, een grijze vuurtoren op een eiland dat nog net vastzit aan het vaste land. Over Lampje, de dochter van de vuurtorenwachter, die iedere avond de eenenzestig treden beklimt om het licht aan te steken en over een stormachtige avond, waarop de lucifers op zijn en alles misgaat.
Maar vooral over dapper zijn en meer kunnen dan je ooit had gedacht.

Mijn eerste indruk

Wat is dit fijn en mooi geschreven! Ik zit direct in het verhaal en wil het verder lezen. Het lijkt tot nu toe ook zeker geschikt voor volwassenen. Natuurlijk moet je dan ook weten wat te verwachten: een jeugdboek. Het boek heeft de Gouden Griffel gewonnen in 2018, ik denk dat ik wel weet waarom.

Het verhaal

Emilia, die van haar vader de bijnaam Lampje krijgt, woont in een vuurtoren. Haar moeder is overleden en nu moet zij elke avond het licht van de vuurtoren aandoen. Wanneer de lucifers op zijn, en zij door storm en regen naar het dorp moet om nieuwe te halen, ontsteekt het licht voor één keer niet. Er slaat een schip stuk op de kliffen. Om de schade terug te betalen moet ze voor 7 jaar werken in het Zwarte Huis van de admiraal. Men zegt dat daar een monster woont…

Wat ik van Lampje vond

Wat een mooi verhaal! Ik kon het boek bijna niet wegleggen. Het is een boek over moed, verlies, liefde en acceptatie. De karakters in het boek voegen allemaal wat toe en zijn levendig beschreven. Wat mij betreft is dit boek ook zeker geschikt voor volwassenen. Met het volwassen oog is het feit dat zij niet naar school gaat en moet werken wel wat pittig. Als het was verschenen toen ik nog een kind was, was het vast één van mijn lievelingsboeken geweest.

Beoordeling Lampje

Dompel je zelf onder in een wereld van zeemeerminnen, moed, acceptatie en levendige karakters. Ik vond het een bijzonder verhaal en mooi vormgegeven. Ik heb de hardcover versie, maar ik begreep dat later in 2021 ook een paperback versie verschijnt. Bij dit boek vind ik het wel echt een meerwaarde om het fysieke boek te hebben in plaats van het e-book.

Beoordeling

Na het prachtige boek A man called Ove las ik nu Britt-Marie was hier van Fredrik Backman. Ik las hem in het Engels (Britt-Marie was here) maar het boek is ook in het Nederlands beschikbaar. Was ik net zo onder de indruk van dit boek? Lees het in de recensie!

Achterflap van Britt-Marie was hier

Mijn eerste indruk

Fredrik Backman heeft een talent voor het creëren van moeilijke maar sympathieke karakters. Britt-Marie is er absoluut weer zo eentje, iemand die helemaal vast zit in haar eigen patroon maar duidelijk wel een goed hart heeft. Ik zit vrijwel direct in het verhaal en ik wil alleen maar doorlezen!

Het verhaal

Wegens omstandigheden moet Britt-Marie op zoek naar werk. Doordat ze de recruiter bij het uitzendbureau stalkt, vindt ze uiteindelijk een baan in het verlaten dorp Borg. Ze gaat er heen en ontmoet al gauw bijzondere maar toch alledaagse mensen. Ze verlangt terug naar haar vorige leven en ziet haar bestaan in Borg als tijdelijk.

Toch wordt ze steeds meer in het leven in Borg getrokken. Zo wordt ze de nieuwe voetbalcoach van het lokale team, sluit ze vriendschappen en raakt ze ook wel gehecht aan haar nieuwe bestaan. Gaandeweg wordt haar karakter steeds meer uitgediept en krijg je een kijkje in hoe zij door anderen altijd klein is gehouden. Zal ze uiteindelijk blijven in het Borg, waar zij zo zichzelf mag zijn?

Wat ik ervan vond

Fredrik Backman heeft weer een mooi verhaal met een lach en een traan geschreven. Als meer van zijn boeken zo goed zijn, dan wordt hij toch wel één van mijn favoriete auteurs. Hij is een meester in het uitlichten van het menselijk ongemak, menselijke fouten maar ook menselijke (veer)kracht en verbinding. Hij maakt van het gewone het bijzondere.

Conclusie van Britt-Marie was hier

Ik heb genoten van het boek! Ik ga dan ook zeker nog meer boeken van hem lezen. De volgende op mijn lijstje is ‘Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt‘. Wat mij betreft is ook Britt-Marie was hier een dikke aanrader!

Beoordeling