Dood van een danseres viel mij een paar weken geleden op in de bibliotheek. Mijn vriend had mij eerder al verteld dat de verhalen van Agatha Christie erg goed zijn en het een geweldige schrijfster is. Het leek mij altijd een beetje ouderwets, maar nu het boek zo voor mijn neus stond, gaf ik het de voordeel van de twijfel. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

De flaptekst

“Op een ochtend wordt in de bibliotheek van een keurige familie het lijk gevonden van een meisje. Ze is gewurgd. Geen wonder dat het hele dorp in opschudding is. De politie komt al snel met een verdachte aan, maar Miss Marple vermoedt dat de zaak heel anders in elkaar zit dan de politie denkt.”

Mijn eerste indruk

Boeken van Agatha Christie ouderwets? Daar kwam ik op de eerste pagina al op terug. Er was direct actie en ik vond het direct spannend. Ouderwets kwam het verhaal zeker niet op mij over. Miss Marple vond ik vanaf het moment dat ze in het verhaal voorkwam gelijk een leuke en eigenwijze vrouw. Ik ben nou eenmaal gek op eigenwijze karakters. Ja, het boek smaakte vanaf pagina één naar meer!

Het verhaal

Wanneer een blonde jonge vrouw dood wordt gevonden in de bibliotheek van Gossington Hall, zijn de kolonel en mevrouw Bantry geschrokt. De bibliotheek bevindt zich in hun huis. Los van het feit dat een lijk in het huis alles behalve aangenaam is, zijn ze eigenlijk ook wel heel nieuwsgierig. Mevrouw Bantry vindt dat deze misdaad moet worden opgelost en ze is zich ervan bewust dat haar man wel eens aangezien zou kunnen worden als de verdachte. Ze is zo verstandig om naast de politie ook hulp aan Miss Marple te vragen. Wanneer het lichaam is geïdentificeerd als Ruby Keene, een danseres en gastvrouw bij het Hotel Majestic in Danemouth, gaan Dolly Bantry en Miss Marple op “vakantie” naar het hotel om wat speurwerk te doen.

Wat ik ervan vond

Vanaf het begin werd ik in Dood van een danseres op het verkeerde been gezet. Ik ben nogal goedgelovig en als een auteur mij iets wil laten geloven, ga ik daar dan ook helemaal in mee. Kortom er zaten veel plots in het verhaal die telkens verrassend waren. Agatha Christie schrijft op een speelse manier en geeft in het verhaal telkens wat tipjes van de sluier weg, dat maakte mij erg nieuwsgierig. Haar schrijfstijl beviel mij meer dan goed! Dood van een danseres is zeker niet ouderwets, ik vond het tuttige in het verhaal juist eens anders dan anders. Ben je op zoek naar een “rauwe” detective, dan voldoet dit niet aan je verwachtingen. Wanneer je zoekt naar een speelse en verrassende detective, dan is dit boek absoluut het lezen waard!

De personages

Miss Marple is een opmerkelijke vrouw met een nieuwsgierig karakter. Er wordt niet echt ingegaan op haar privéleven, maar dat is naar mijn mening ook niet nodig. Dit is ook het geval bij de kolonel en mevrouw Bantry, zij worden ook niet uitgediept. Ook hier vond ik dit geen probleem, anders zou het verhaal wellicht ook wat traag worden. Andere personages wil ik niet te veel over zeggen, want spoilers begin ik natuurlijk niet aan. 😉

De conclusie van Dood van een dansers

Dood van een danseres is een licht boek voor een zondagmiddag op de bank met een dampende cappuccino naast je. Het leest vlot, maakt je nieuwsgierig en er zit humor in verwerkt. Allemaal pluspunten dus. Het is een aanrader voor lezers die houden van detectives waar in moord en doodslag allemaal net wat milder beschreven wordt dan bij een gemiddelde detective het geval is. Het is spannend en een beetje tuttig op zijn Engels en daarom erg leuk!

Beoordeling

De speler van Fjodor Michailovitsj Dostojevski is een boek dat ik op het eerste gezicht niet direct zou kopen of lenen, laat staan lezen. Nu leest mijn vriend weinig tot geen boeken en hij bleef maar aangeven dat ik de boeken van Dostojevski toch echt moet lezen omdat ze zo geweldig zijn. Toen ik een paar weken geleden door de bibliotheek liep zag ik het boek staan en dacht “waarom ook niet?”. Eenmaal thuis ben ik direct begonnen met lezen. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind.

Flaptekst

“De speler handelt over méér dan valkuilen in de roulette-sfeer. Deze speeltafel is het karkas van verschillende thema’s: ijdelheid en spilzucht. En die leiden – óók in deze roman – tot vergooide kansen. In deze roman wordt dan ook niet alleen de bezetenheid beschreven die men heden ten dage nog in casino’s aantreft, maar ook de gevolgen van deze afgoderij: zo gaat de liefde, belichaamd in de lieflijke miss Polina aan de gokverslaafde hoofdpersoon voorbij zonder gekend te zijn. De hoofdpersoon kwalificeert zich daarmee als ”ondankbaar, nietswaardig, kleingeestig en ongelukkig”. Een noodlot dat zich vaker voltrekt dan men zou denken.”

Mijn eerste indruk 

Oké…eerlijk is eerlijk, ik moest even inkomen! ik lees niet vaak boeken die meer richting literatuur gaan en omdat de editie die ik las ook nog eens in de jaren 60 is vertaald uit het oud Russisch dacht ik soms echt waar gaat dit over? Na de eerste twee hoofdstukken ging dit gelukkig al een stuk beter en zat ik in het verhaal.

Een verhaal vol autobiografische elementen

De speler is een meeslepende maar donkere korte roman. Fjodor Dostojevski vertelt het verhaal van Alexey Ivanovitch, een jonge docent die werkzaam is in het huishouden van een heerszuchtige Russische generaal. Terwijl Alexey zich probeert te meten aan de gevestigde orde in Rusland en tevens met deze hoge generaals bevriend te raken en relaties op te bouwen, raakt hij verstrikt in de eindeloze neerwaartse spiraal van weddenschappen en verlies. Zijn intense verslaving wordt gevoed door zijn affaire met de wrede maar verleidelijke Polina. Hierdoor raakt Alexey zichzelf steeds meer kwijt en dit heeft grote gevolgen. Lukt het Alexey om zijn hoofd boven water te houden na zoveel intriges? Dostojevski was zelf gokverslaafd en moest dit boek schrijven om een achterstallige betaling- lening te vereffenen. Er zitten dan ook overduidelijk autobiografische elementen in dit verhaal.

Wat ik ervan vond

De speler is eens wat anders dan fantasy of Young Adult! Ondanks dat dit een genre is dat mij niet direct aanspreekt was ik gefascineerd door het verhaal en Dostojevski zijn schrijfstijl. Deze is vaak bijna poëtisch te noemen en de zinsopbouw is prachtig. Het verhaal zit niet vol actie, maar dat is wellicht ook logisch bij een verhaal dat rond 1850 geschreven is. Het boek heeft een buitengewone psychologische diepgang die mij versteld deed staan en ik ben dan ook benieuwd naar andere boeken van Dostojevski.

De conclusie van De speler van Fjodor Michailovitsj Dostojevski

De speler is fantastisch geschreven, zit ijzersterk in elkaar en zuigt je mee in een bijzonder huiveringwekkende wereld. Het is niet alleen de buitengewone psychologische diepgang van de personages, noch het boeiende verhaal vol verrassingen die een enorme indruk op mij maakte. Het was vooral dat ik de hoofdpersonage echt voor me zag. Ik zag hem inclusief zijn obsessies, zijn angsten, zijn passie maar ook zijn wanhoop. Dit boek is zeker de moeite waard om te lezen!

Beoordeling

Het is vandaag Valentijnsdag, waar sommige mensen bossen vol rode rozen en chocolade ontvangen, hebben anderen minder “mazzel”, ze vieren het niet of cupido is nog niet voor hen aan de slag gegaan. Ik ben al jaren gezegend met de leukste en liefste vriend ter wereld. Alleen Valentijn vieren doen we blijkbaar niet aan want vanmorgen kwam er een Facebookherinnering tevoorschijn van twee jaar geleden. Hier waren een boek, een pot thee en mooie kaarsen op te zien. Toen bedacht ik me dat ik vandaag eigenlijk ook wel zin had in een date met een boek. Snel ging ik op jacht naar de meest geschikte exemplaren voor een Valentijnsdate met een boek. In deze blog het resultaat.

P.s. Mijn vriend krijgt morgen weer de volle aandacht, dat beloof ik!

Winter in New York van Chantal van Gastel

Winter in New York is één van mijn favoriete boeken tijdens de winter. Aangezien het nog een beetje koud is kan hij nog makkelijk tijdens de Valentijnsdag!

De flaptekst

In ‘Winter in New York’ verwacht Lois haar relatieproblemen te kunnen ontvluchten in de meest geweldige stad ter wereld. Maar een sneeuwstorm verstoort haar plannen. In ‘Een kerstbelofte’ staat Janna er na het verlies van haar grote liefde helemaal alleen voor op kerstavond. Of toch niet? Tess wordt gestrikt als kandidate in de succesvolle tv-show Love Shack waarin verre liefdes met elkaar herenigd worden. En in ‘Stop!’ brengt de kerstgedachte Mia op heel andere ideeën voor haar toekomst.

P.S. I Love You van Cecelia Ahern

An old time favorite, P.S. I Love you / P.S. ik hou van je, dit boek beschrijft dat echte liefde nooit verdwijnt. Een boek om te lezen met een lach en een traan. Ik vond overigens de film wel beter, dus die kun je vanavond ook kijken. 😉

De flaptekst

PS: ik hou van je is het succesvolle debuut van de jonge Ierse schrijfster Cecilia Ahern (1981). Holly en Gerry zijn een jong getrouwd stel. Ze maken vaak grapjes over het feit dat Holly niet zonder Gerry zou kunnen leven. Het idee van ‘De Lijst’ was dan ook als grap bedoeld: als Gerry iets zou overkomen, zou hij een lijst voor Holly achterlaten met dingen die ze moet doen. Wanneer het noodlot toeslaat en Gerry overlijdt, besluit Holly een mysterieus pakje op te halen bij haar ouders. Gerry blijkt zonder dat ze het wist De Lijst te hebben opgesteld. Het geeft Holly de kracht om verder te gaan en erachter te komen dat liefde nooit verdwijnt maar altijd in je hart blijft bestaan.

Enkeltje Ierland van Charlotte de Monchy

Charlotte de Monchy is mijn favoriete Nederlandse auteur als het gaat om chicklit’s. Enkeltje Ierland is een heerlijk zoet boek om helemaal bij weg te zwijmelen vanavond! Wat wil je nog meer tijdens een valentijnsdate?

De flaptekst

Dierenarts Lisa heeft Amsterdam en haar beste vriendin Tess achtergelaten voor een droombaan in het dorpje Brentwood op het Ierse platteland. Maar eenmaal daar dringt tot haar door dat als ze alleen maar hard werkt en met doorgewinterde boeren op leeftijd omgaat, de kans klein is dat ze ooit nog de liefde van haar leven gaat vinden. William keert na de dood van zijn ouders terug naar het enorme familielandgoed. Daar krijgt hij te horen dat de erfenis hem pas toekomt als hij kan aantonen dat hij zijn wilde jaren in Londen definitief achter zich heeft gelaten. Daartoe zal hij zich moeten verloven met een ‘geschikte’ vrouw. Hij kent in Brentwood niemand die in aanmerking komt – behalve misschien de knappe Nederlandse dierenarts. Maar laat er nu één man op de wereld zijn op wie Lisa echt niet zit te wachten…

Dagboek van een Geisha van Arthur Golden

Nog zo’n gouden oude. Ik heb Een dagboek van een Geisha in mijn tienerjaren gelezen en vorig jaar herlezen. De tweede keer drong het verhaal nog meer tot mij door en vond ik het verhaal nog indrukwekkender.

De flaptekst

Met de wijsheid van een vrouw die het einde van haar leven nadert, vertelt Sayuri haar levensverhaal. Dat verhaal begint in 1929, in een vissersdorpje, op het moment dat Sayuri’s leven een dramatische wending neemt. Haar moeder is ziek, haar vader oud en versleten. Door een bizar ongeluk komt ze onder de aandacht van meneer Tanaka, de rijkste man van het dorp, die haar vader weet over te halen zijn acht jaar oude dochter aan een geishahuis in Kyoto te verkopen. In het decadente hart van Kyoto maakt Sayuri zich de vaardigheden van een geisha eigen. Achter een façade van luxe wordt zij met harde hand opgeleid in de kunst van het vermaken en verlokken van machtige mannen. Maar wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt en de geishahuizen hun deuren sluiten, moet Sayuri haar leven opnieuw inrichten en haar vaderland verlaten.

Zes maanden zonder van Charlotte de Monchy

Ook het boek Zes maanden zonder van Charlotte de Monchy mag op deze lijst niet ontbreken. Net als Enkeltje Ierland is dit echt een boek om helemaal in weg te zwijmelen tot de vlinders door je buik fladderen.

De flaptekst

Als je op je achtentwintigste nog bij je zus in huis woont, uit verveling met je baas slaapt en een baan hebt waarbij je het grootste gedeelte van de tijd op de wc afleveringen van The Killing op je telefoon zit te kijken, weet je dat het tijd is voor een rigoureuze verandering, vindt Robin. Aangezien drank en mannen in haar leven meestal voor problemen zorgen, gaat ze met haar zus een weddenschap aan om een half jaar geen alcohol te drinken en met niemand naar bed te gaan. Via een advertentie op internet komt Robin in contact met ene Connor McFarland, die op zoek is naar een kindermeisje in een gehucht in Ierland. Dat lijkt Robin de perfectie locatie om haar weddenschap te winnen. Ze stapt zonder aarzelen op het vliegtuig, maar Connor blijkt een totaal ander type dan ze dacht; ze hebben binnen tien minuten ruzie en de baan is ook niet wat hij haar had voorgespiegeld. Toch blijft ze, bij gebrek aan beter plan. Die impulsieve beslissing brengt haar een onverwachte vriendschap, hilarische verwikkelingen en… de kans om eindelijk de liefde van haar leven te vinden.

Met welk boek zou jij graag een Valentijnsdate willen?